واضع الکمّامة

واضع الكمامه

…………….

إنْي رأيتُ ظَبياً مِن جانبِ المَنامَه

نادیتُهُ   تَمَهّل ، یا   واضعَ الکمامَه

…..

بنمود  او نگاهم چندان فزود آهم

و احمَرَّ مِن حَیاءٍ یُجیبُ بابتِسامَه

……

گفتم:کجا خرامان بس میروی شتابان

گفتا:  فلا تلُمني  ، ما  هذهِ  المَلامَه؟!

……..

گفتم:نقاب بردار از گونه های گُلنار

گفتا: نمی توانم ، أولى لِیَ السّلامَه

………..

گفتا:ز ترسِ ویروس پوشیده ام نقابی

خوفاً علی حبیبي أخشى مِن انسِمامَه

………..

گفتم: بده به من بوس گفتا:مگو، مشو لوس

قَبّلتُهُ  و  لاکِن   قد قامَتِ   القِیامَه

………

گفتم:گذر چو کردی روزی ز کوی یاران

قُل:فارفَقُوا بِصَبٍّ  بَلّغتُکُم  سلامَه

…………..

لاتترُکوا  صَریعاً یشکو النّوی  طَریحاً

داووا الجَوی بِوَصلٍ ،لاتکثروا سقامَه

………..

وَدّعتُهُ و دَمعي قد سالَ شِبهَ سَیلٍ

گفتا: الی لقاءٍ، قُلتُ:   مَعَ  السّلامَه

……     ……    …..    …..

سیدمحمدصالح الموسوي

آل حكيم